Er zitten aardig wat schilders in de familie.

Zolang ik me kan herinneren ben ik al bezig dingen te scheppen. Als kind was ik altijd aan het tekenen, verzamelen en verhalen aan het schrijven.

Ik zou het liefst bij verschillende moderne, vernieuwende gezelschappen in en buiten Europa meedansen.

In de toekomst wil ik graag experimenteren met gestructureerde improvisatie in clubs en musea.

Deze kunstvorm trekt mij aan vanwege de vrijheid en het plezier dat ik heb om mijzelf te uiten.

Het onderzoek naar het operateske spektakel, de happening in combinatie met maatschappelijke relevantie triggert mij.

Ik zou graag met de Poezieboys (Joep Hendrikx, red.) de legendarische avond in 1966 Poëzie in Carré doen herbeleven.

Ik kwam er achter dat mijn aanwezigheid in de vorm van een performance meer leek te betekenen op een ene plek dan op een andere.