05 juni 2020 | Nieuws
“Ja, de nominatie was natuurlijk echt een eer”, zegt Naomi van der Linden terugkijkend op het afgelopen jaar. In 2019 viel zij in de prijzen in de categorie Toneel van de Piket Kunstprijzen. “Wat de leeftijdseis betreft, was het voor mij ook zo’n beetje de laatste kans. En wat zo mooi was, de genomineerden in de categorie Toneel, Charli Chung, Tarik Moree en ikzelf, zijn alle drie echte Hagenaars. Voor mij is Den Haag de plek waar het zaadje is gezaaid, met het Koorenhuis, met de voorstellingen waar ik als kind heen ging en die zo’n indruk maakten. Den Haag was voor mij belangrijk in die groei. Dat maakte die nominatie, die erkenning, voor mij extra bijzonder.”
“Achtduizend euro is veel geld,” stelt Naomi vast. “De prijs geeft mij de ruimte om mij op mijn makerschap te concentreren. Ik heb een piano gekocht waar ik verschrikkelijk blij mee ben. Ik houd van improviseren, freewheelen met muziek, dat inspireert me. Ik heb al mijn bladmuziek opgeruimd, alles op alfabetische volgorde gezet en keurige Excel-sheets gemaakt. En nu kan ik daarmee aan de slag. Eens kijken wat er allemaal onder de ‘i’ zit bijvoorbeeld.”
Naomi kijkt enorm uit naar haar nieuwe muziektheatervoorstelling I am changing die op 6 juni in première gaat in het DeLaMar Theater in Amsterdam. Samen met Jeannine la Rose en arrangeur en pianist Paul Maassen wil Naomi daar een programma vol muziek neerzetten dat de sfeer oproept van een intieme jazzclub uit vervlogen tijden. “Maar het wordt meer dan een concert,” legt ze uit. “Het is ook bedoeld als reflectie op de huidige tijd. Waar haal je je veerkracht vandaan? Hoe ga je om met veranderingen?” De voorstelling is speciaal gemaakt voor een klein publiek, in dit geval dertig personen. Naomi en Jeannine lieten zich inspireren door bestaand repertoire. “Powervrouwen,” zegt Naomi enthousiast. “Ella Fitzgerald, Aretha Franklin, Tina Turner, Jill Scott!” Ze is blij verrast dat er momenteel zoveel behoefte is aan theater. De eerste vier voorstellingen waren binnen een uur uitverkocht. Inmiddels zijn er 25 voorstellingen gepland en het gaat uitstekend met de kaartverkoop.
“De veranderingen gaan heel snel in deze unieke tijd,” mijmert Naomi. “Eerst kon er niets. Vanaf 1 juni mogen er weer dertig mensen in de zaal. Als alles goed blijft gaan, zijn het er straks honderd. Het kan alle kanten opgaan, niets ligt vast. Maar die onzekerheid geeft anderzijds ook ruimte. Er kunnen ook hele mooie dingen uit voortkomen. Kansen waar je nooit aan had gedacht. Dat ik nu zomaar in DeLaMar sta, bijvoorbeeld! Ik ben het theater echt heel erg dankbaar dat ze ons deze kans willen bieden.”
“Ik mis het theater heel erg,” zegt Naomi. “ Niet alleen als podiumkunstenaar – ook als toeschouwer. Voor de corona-crisis ging ik veel naar voorstellingen. Het theater is ook voor mij de plek waar je kunt worden meegevoerd naar een andere wereld. En die behoefte aan theaterbeleving is dan ook eigenlijk niet zo gek. Theater is spannend. Het is een plek waar je iets live kunt horen en zien. Het is geen opname, je bent er echt bij.” De gedachte dat ze binnenkort weer op het podium zal staan, doet haar bruisen van energie. “Ik verheug me er heel erg op om met repeteren te beginnen. Er is nog zoveel te doen!”
Foto: Melissa Schoemacher, tekst: Anna Beerens
