Mike Zanting wil historische queerfiguren letterlijk een podium geven

De acteur en theatermaker studeerde pas vorig jaar af en stond dit jaar met zijn eigen voorstelling LUDWIG op rondreizend theaterfestival de Parade. “Een tragikomische solo waarin ik mijn jeugd in Emmen verweef met het verhaal van de Beierse koning Ludwig II (1864-1886)”, zegt Mike. Zo’n twee jaar geleden bezocht hij met zijn ouders het kasteel Neuschwanstein dat Ludwig II voor zichzelf liet bouwen en raakte gefascineerd door de voormalig bewoner. Hij was er steeds meer van overtuigd dat Ludwig II niet heteroseksueel was. “Ik wilde zelf gids spelen voor mijn ouders, want ik ben een echte geschiedenisnerd”, legt hij uit. “Ik ben heel diep gaan graven in zijn verleden. Ik stuitte toen in online archieven en via blogs op liefdesbrieven van Ludwig II aan prins Paul Maximiliaan Lamoral von Thurn und Taxis. En als je kijkt naar de inrichting van het kasteel geloof je ook niet dat Ludwig een heteroseksuele man is geweest.” 

Vraagtekens bij mysterieuze dood

Mike zette niet alleen vraagtekens bij de seksualiteit van Ludwig II, maar ook bij zijn mysterieuze dood. “Hij zou verdronken zijn of zelfmoord hebben gepleegd, maar in 2008 werd zijn jas gevonden met twee kogelgaten erin. Hij werd om politieke redenen, omdat hij gay was en niet van oorlog hield, om het leven gebracht. Ook stelde hij zijn verloving steeds uit. Toen dacht ik: ‘ik wil het echte verhaal vertellen; de waarheid vertellen.” Dit verhaal komt tijdens de reguliere tour, die hij ook volgde met zijn ouders, niet aan bod. “Misschien uit vrees dat bezoekers wegblijven als de waarheid wordt verteld? Al lijkt dat mij sterk.” 

‘Queergeschiedenis vaak uitgewist’

Mike herkent veel van zichzelf in Ludwig II. “De liefde voor kunst, theater en poëzie. Het was een manier om te ontsnappen uit de realiteit. Hij was ook een groot fan van componist Richard Wagner en heeft veel van Wagners werk gefinancierd. Het is belangrijk om dit soort verhalen te vertellen, omdat de queergeschiedenis vaak wordt uitgewist. Het is belangrijk voor de queermensen van nu om te weten dat ‘we’ er altijd al waren. Ludwig II was nou een figuur waar ik wel geschiedenisles over had willen krijgen.” Mike identificeert zichzelf als man, maar omschrijft zichzelf als queer. “Ik heb op dit moment een vriend, maar in het verleden heb ik ook vriendinnen gehad. Ik zie mijzelf als queer.” 

Droom is drieluik

Tijdens Mikes jeugd in Emmen viel hij ook buiten de norm. “Ik was de enige jongen die op toneelles zat in plaats van voetbal. Daar lachten mensen om. Docenten hebben mij altijd afgeraden om de Toneelschool te gaan doen, omdat er met toneel geen geld te verdienen wasIk heb daarom altijd een drive gevoeld om het tegendeel te bewijzen.” Zijn doel? “Om in de toekomst nog meer queerverhalen op te duiken uit de geschiedenis en daar voorstellingen over te maken.” Het geldbedrag van de Piket Kunstprijzen wil hij daarvoor gebruiken. Het liefst wil Mike een drieluik maken over drie historische queerfiguren.

‘Dit is niet echt’

De nominaties voor de Theo D’or en de Piket Kunstprijzen zijn dromen die uitkomen voor de jonge acteur en theatermaker. “Ik denk soms nog steeds ‘dit is niet echt’”, zegt hij. De agenda voor de komende tijd zit ramvol. De Theo D’or won hij niet, maar hij vindt de nominatie alleen al geweldig. Beide prijzen zijn eervol, maar van de Piket Kunstprijzen vindt hij de praktische steun in de vorm van een geldbedrag heel fijn. “Daar heb je echt iets aan.” Hij werd voor de Theo D’or genomineerd vanwege zijn rol als wachter in Antigone. “De komische rol in deze tragedie. Hij brengt de koning het slechte nieuws, dat het lijk van de broer van Antigone afgedekt is. Daar staat de doodstraf op. Hij was een van de bewakers van dat lijk en kan dus flink gestraft worden. Daarom is hij superzenuwachtig en draait er enorm omheen. Dat maakt het zo grappig om te spelen.”

Boys Won’t be Boys

Mike is dit najaar te zien in de Drentse editie van Boys Won’t Be Boys. Dit is een theatrale en maatschappelijke beweging, waarin diverse spelers (m/v/x) door het delen van persoonlijke verhalen ruimte maken om gendernormen te doorbreken. “Er komen allemaal korte verhalen voorbij”, legt de acteur uit. “Ik speel een klein stukje uit LUDWIG; dat materiaal was perfect voor deze voorstelling.” Daarnaast is de acteur te zien in een kleine rol in de tv-serie Flikken Maastricht. “Dat vond ik heel leuk om te doen. In de toekomst zou ik wel vaker film of tv willen doen. Ik hoop dat de nominaties deuren openen.” 

Hoofdfoto: Eliza-Sophie Sekrève
Tekst: Tanja Verkaik