

Patsy Kroonenberg: ‘Ik wil ook iets maken waar publiek het niet per se mee eens is’
De grofgebekte puber uit Totale treurnis of de stuntelige hoofdpersoon uit Het slaapverwekkende bestaan van Evelien; Patsy Kroonenberg beseft maar al te goed dat haar personages ergernis kunnen opwekken. Maar dat weerhoudt haar er niet van stukken te maken over mensen voor wie je een beetje je best moet doen en situaties die ver van je afstaan.
Onderliggende laag
“Ja, Evelien, die er alsmaar net niet in slaagt een punt te maken. Veel mensen zagen de onderliggende laag niet en raakten dus geïrriteerd”, zegt Patsy. Evelien rouwt en is zichzelf kwijt – je moet het willen zien. “Bij theaterpubliek kan het ook gaan over samen heel erg hetzelfde vinden”, constateert Patsy, maar daar is ze niet op uit. “Ik wil ook iets maken waar publiek het niet per se mee eens is.” Met personages en situaties die weerstand of onbegrip oproepen, wil ze bij de toeschouwer uiteindelijk iets van erkenning en compassie teweegbrengen. Soms lukt dat niet, maar daar heeft ze vrede mee.
Hondenshow
Vanuit diezelfde gedachte verkenden Patsy en haar vriend, schrijver Hendrik de Pecker, de bizarre wereld van de hondenshows voor De grootste hondenshow ter wereld in Nederland. Ze zochten naar de verhalen achter de mensen met de showhonden. “We gebruiken hun wereld als arena om een universeel verhaal over vriendschap, liefde en verdriet te vertellen. Niet om ons uit te spreken over hondenshows”, zei Patsy daarover in een artikel in de Volkskrant. Ze kijkt overigens met veel plezier terug op een voorstelling van De grootste Hondenshow waarbij het allesbehalve schuurde. “Dat was in Culemborg voor de Raad van Beheer Houden van Honden. Honderdvijftig man uit heel Nederland. Ieder grapje viel goed, omdat ze het herkenden.”
‘Actrice en theatermaker’
Patsy noemt zichzelf “actrice en theatermaker.” Ze speelt graag haar eigen personages, maar vertolkt ook met volle inzet het werk van anderen. “Ik heb het afgelopen jaar zoveel zelf gemaakt dat ik het spelen in het werk van iemand anders begon te missen.” Ze vindt het dan ook erg leuk om nu deel uit te maken van de jeugdvoorstelling Roos & Ariadne (8+). Patsy speelt Ariadne, die door haar Theseus is verlaten, nota bene nadat ze hem geholpen had de monsterlijke Minotaurus te doden. Ariadne is dus boos, en niet zo’n beetje. Roos is ook boos vanwege narigheid thuis, maar waar Ariadne haar woede uit, kropt Roos die op. “Het gaat dus… eh… over boosheid. En hoe je daarmee om kunt gaan. We spelen de voorstelling ook op scholen”, vertelt Patsy. “De reacties van de kinderen zijn vaak echt heel wijs, heel inspirerend. Kinderen stellen zichzelf open en na afloop hebben we bijzondere gesprekken. Zo zei één kind van acht: ‘Ik denk wel dat er een boodschap in deze voorstelling zit, namelijk dat je alle gevoelens gewoon mag voelen’.”
Plannen
Een volstrekt nieuwe ontwikkeling is het schrijven van een boek. “Het is niet helemaal nieuw. Als kind wilde ik al schrijven en maakte ik al boekjes. Het kwam allemaal voort uit een voorstelling die ik in 2023 zou spelen voor Festival Tweetakt in Utrecht. Een paar dagen nadat ik daarvoor was gevraagd, hoorde ik dat mijn moeder ziek was. Uiteindelijk is de voorstelling niet gespeeld.” Patsy’s moeder, journalist en presentator Jellie Brouwer, is in de zomer van 2023 overleden.
Via een schrijver die belangstelling voor de tekst had getoond, kwam Patsy in contact met uitgeverij Das Mag. “En nu heb ik een contract. Het wordt een roman. Ik ga nog niet zeggen waar het over gaat. Ik ben nog heel erg in het stadium van notities maken.” Met actrice Sanne Vogel werkt Patsy momenteel aan de voorstelling Vergane Glorie. “Die gaan we ook samen spelen op de Parade. De voorstelling gaat over verval, steunzolen, de wederopkomst van fascisme, en optrekkend tandvlees. In 2026 ga ik weer een solo maken. Ik heb dus best veel tijd om voor andere mensen te spelen.” Met Hendrik de Pecker denkt ze na over een voorstelling over de padvinderij en ze verwaarloost ook de band met haar geboorteplaats Scheveningen niet: onlangs maakte ze opnieuw een podcast voor Muzee.
De Piketprijs
Patsy had absoluut niet verwacht dat ze zou winnen. “In die periode had ik ook even niks, zat ik een beetje tussen dingen in. En toen had ik dus ineens een hele leuke avond. Ik had expres niet te veel mensen uitgenodigd. Die zouden dan immers gaan zitten kijken hoe ik bijna een prijs won. Ik had ook geen speech voorbereid. Ik was gewoon ontzettend vrolijk. Ik vond ook dat de presentator Hizir Cengiz het heel goed deed.” Patsy wil het geld van de prijs niet gebruiken om “van te leven.” “Ik heb wel mijn vriend uitgenodigd voor een heel erg chique en lekker etentje”, lacht ze tevreden. “In elk geval wil ik heel graag een goede filmcamera kopen. Ik heb in het vooronderzoek voor iets wel eens mijn moeder gefilmd in het huis, maar ik moest de camera toen weer inleveren. Filmen is echt heel nuttig voor het documenteren van je onderzoek.”
De vakjury Toneel van 2024 schreef in haar juryrapport ervan overtuigd te zijn ‘dat Patsy zich het beste vormt binnen haar eigen talrijke ideeën.’ Het lijkt erop dat ze dat scherp hebben gezien.
Patsy Kroonenberg won vorig jaar de Piket Kunstprijzen in de categorie Toneel. Foto: Dana LaMonda
Tekst: Anna Beerens