Winnaars 2015 voorbeeld

Schilderkunst: Inge Aanstoot (1987)

Het werk van Inge Aanstoot is fantasievol, krachtig, organisch, kleurrijk en kent veel interessante contrasten. Ze schept een eigen wereld die persoonlijk en toch algemeen herkenbaar is. Aanstoots schilderijen zijn overwegend groot en vaak tot in alle hoeken gevuld, maar ze weet ook spanning op te roepen met leegtes tussen figuren en voorwerpen. Haar kleuren zijn diep en intens. Ze schildert vanuit haar eigen ervaring, brein en ziel en lijkt dat op een bijna vanzelfsprekende manier te doen.
Door een goede vlak- en kleurverdeling weet zij ondanks de veelheid aan details eenheid in haar composities te bereiken. Haar werk lééft. Sinds haar afstuderen in 2009 maakte zij al een sterke ontwikkeling door, en de jury verwacht dat zij in de toekomst zeker nog verder zal groeien.

Danskunst: Joshua Junker (1998)
Meer weten? /joshua-junker

Danskunst: Joshua Junker (1998)

De jury is diep onder de indruk van Joshua als puur, zeldzaam danstalent. Zijn lichaam, met mooie benen en voeten, is een ideaal instrument voor een grote danscarrière.

Vanuit een breakdance-achtergrond kreeg Joshua zijn klassieke basis bij het Koninklijk Conservatorium. Zijn recente overstap naar de Royal Ballet School in Londen geeft hem behalve een topopleiding ook een kans in het internationale danscircuit. De jury vindt het een mooie gedachte dat hij zijn Haagse vorming daarbij uit zal kunnen dragen.

Toneelkunst: Karel van Laere (1988)
Meer weten? /karel-van-laere

Toneelkunst: Karel van Laere (1988)

Karel van Laere is een eigengereide, originele alleskunner, die in zijn atelier in Den Haag kostuums en decors voor uiteenlopende voorstellingen ontwerpt en modeshows vormgeeft. Hij schuwt daarbij geen enkel technisch obstakel.

Ook tourt hij rond met een zeer fysieke dans/muziekperformance en maakt hij korte films waarin hij stilstaat en toch beweegt: hij onderzoekt de beweging van het menselijk lichaam en de ontwikkeling van de techniek om ons heen.

Uit al zijn werk spreekt Van Laeres grote verlangen om het publiek te verbazen met nieuwe invalshoeken, nieuwe manieren van kijken. De jury ziet een belangrijke rol voor hem weggelegd in de toekomst van het theater.

Juryprijs: Saskia Mees (1955)

Juryprijs: Saskia Mees (1955)

Saskia Mees is een prachtig voorbeeld van hoeveel één enthousiasteling met wilskracht en visie voor elkaar kan krijgen.

Mees was de onvermoeibare, drijvende kracht achter het inmiddels opgeheven ALBA theaterhuis (1999-2012), waar jongeren uit diverse maatschappelijke achtergronden hun eerste kennismaking met de podiumkunsten kregen. ALBA maakte vele eigen muziektheatervoorstellingen en vulde de lacune tussen het jeugdtheater en de officiële toneelopleidingen, waar deze jongeren vaak buiten de boot vielen.

Bij ALBA werden vele succesvolle toneel- en filmacteurs gekweekt en kwamen honderden jongeren voor het eerst in aanraking met de kunst en cultuur. De invloed die dit heeft op een jong mens en zijn visie op het leven is uiterst belangrijk voor een tolerante en moderne maatschappij.

Tijdreizen met de Piket Kunstprijzen in Theater Diligentia

“Je wilde dat er meer politici zijn die zoiets moois nalaten voor de samenleving”, wist wethouder Ingrid van Engelshoven (D66) de Piket Kunstprijzen treffend samen te vatten in haar welkomstwoord. Dat een ervaren jury van kunstenaars jonge kunstenaars “in het zadel helpt” kon op haar waardering rekenen.

Waardering, dat is het sleutelwoord van de Piket Kunstprijzen. De voortzetting van Pikets nalatenschap – het stimuleren van jonge, veelbelovende kunstenaars met een prijs – kreeg dit jaar nog meer vorm dankzij het rode fluweel van het knusse Theater Diligentia in de Haagse binnenstad. Speciale gast van de avond was choreograaf en beeldend kunstenaar Toer van Schaijk, die daar aan zijn eigen carrière herinnerd werd: “Precies 60 jaar geleden stond ik voor het eerst op dit toneel!”

Toneel
Aan Van Schaijk de eer om de genomineerden het bange zweet van het voorhoofd weg te vegen. In de categorie toneel namen Nik van de Berg, het gezelschap Thomas, Sacha & Jos en regisseur Casper Vandeputte het tegen elkaar op. Voor de winnaar moesten we negen uur in de tijd terug, naar de Amerikaanse westkust. Daar sprak een verheugde, en nonchalant met sigaret uit zijn mond hangende Nik van den Berg de zaal toe: “Ik ben superblij want ik heb net gehoord dat ik gewonnen heb!” Op de vraag hoe hij dat al wist, antwoordde hij droog: “Mijn vader zit ook in de zaal.”

Dans
In de categorie dans streed de 16-jarige Jillis Roshanali met ‘veteranen’ Sarah Murphy en Youri Jongenelen. Ook deze winnaar zat aan de andere kant van de wereld bij het winnen van de prijs. Vanuit Beijing weerklonk per Skypeverbinding Sarahs verbazing: “Het is een enorme eer om te winnen!” Choreograaf Joeri Dubbe nam de prijs in haar fysieke afwezigheid in ontvangst. In een kort dankwoord schreef Murphy nog: “Dit geeft me een ongelofelijke boost om door te gaan en te blijven groeien.” 


Schilderkunst
De derde winnaar van de avond, Lennart Lahuis, kon rekenen op een welgemeend “yes!” van zijn achterban vanuit de zaal bij het noemen van zijn naam in de categorie schilderkunst. In zijn categorie deden ook de getalenteerde Romy Muijrers en Jonas Raps mee. Enigszins overdonderd maar toch kalm nam Lahuis de cheque en het kunstwerk van 2015, een behoorlijke vaas van Pepijn van den Nieuwendijk, in ontvangst.

Als intermezzo danste De Junior Dance Division van De Dutch Don’t Dance Division het stuk Structon (choreografie Thom Stuart) met Jan Schouten op piano:


Piket Juryprijs
De Piket Juryprijs ging dit jaar naar niemand minder dan diezelfde pianist, Jan Schouten. Al ruim 40 jaar verzorgt hij dagelijks de muzikale begeleiding van dansers van zowel het Koninklijk Conservatorium als het Nederlands Dans Theater. “Een levende legende, een instituut, maar bovenal een alledaagse held”, omschreef de jury hem in het juryrapport.

Na hints van juryvoorzitter en presentator Rinus Sprong, die Schouten ook al lang uit de danswereld kent, speelde Schouten een kort verzoekliedje: een stukje Adele, met  Make You Feel My Love. Sprong: “De tranen springen in mijn ogen, hij speelt met zóveel liefde. Die liefde laat hij doorbloeien naar het toneel.” Schouten, verrast door deze erkenning, maar niet verrast genoeg om te vergeten wie hij danken moet: “Dat doe ik mede dankzij mijn vrouw. Dat is de hoeksteen, de vrouw achter mijn succes.”

We mochten ons woensdagavond dan wel tussen zowel beginnende als vermaarde kunstenaars bevinden, die zijn hun Nederlandse nuchterheid nog niet kwijt, bleek uit de opmerking van eregast Toer van Schaijk: “Prijzen hebben me nooit zo geïnteresseerd.”  Gérard Lemaitre, jurylid dans, beaamde niet over zijn eigen werk te kunnen praten: “Ik dóe het!” Presentator Sprong sloot de avond gevat af met de opmerking dat je als kunstenaar niet voor prijzen zou moeten leven. Maar als je er dan één krijgt, dan is dat natuurlijk mooi meegenomen.

Bekijk de filmpjes en meer van de uitreiking op ons Twitterkanaal

 

Nieuws

05 december 2014 | Nieuws

Den Haag Centraal | 5 december

Lees meer
04 december 2014 | Nieuws

Piket Kunstprijzen uitgereikt in Pulchri Studio | Den Haag Direct | 4 december 2014

Lees meer
02 december 2014 | Nieuws

Winnaars eerste Piket Kunstprijzen bekend | De Posthoorn | 2 december 2014

Lees meer
| Nieuws

Interview Karel van Laere | Den Haag FM | 2 december 2014

Lees meer
Meer nieuws