Joran van Soest

Het begin

“Ik kan twee periodes in mijn jeugd benoemen wanneer de passie voor kunst is begonnen, al heb ik mijn hele leven al getekend en ben ik opgegroeid met een vader die vj was. Dat is een lichtkunstenaar die met projectoren en transparante olieverfdia’s werkt. Ik word mijn hele leven dus al met licht en kunst omringd. Als kind kwam ik ieder jaar op Landjuweel, een vrijbuitersfestival op Ruigoord, waar ik allerlei theatrale voorstellingen uitvoerde met verkleden en circusaspecten. Ik kan zeggen dat het performatieve aspect van mijn werk daar is begonnen. Ik was, als bijbaantje, kunstenaarsassistent bij Roderick Brenninkmeijer, een kunstenaar uit Nijmegen. Hij heef mij geholpen een vrij stroeve middelbare schooltijd door te komen. Kunst was voor mij een manier om emoties en gedachten te begrijpen en te verwerken: een manier om te reflecteren en te communiceren zodat ik en anderen elkaar konden begrijpen.”

De toekomst

“Het ‘nu’ verandert soms. Na mijn afstuderen had ik drie grote plannen. Ik wilde de komende vijf jaar graag in een kasteel kunst maken, een zeppelin maken in de vorm van een grote installatie, een solo expositie en een tentoonstelling in een museum. Deze doelen heb ik bereikt of komen binnenkort tot stand. Ik wil mij de komende tijd gaan focussen op aankomende exposities in musea en waarschijnlijk een werkperiode in het HEM. Mijn werk focust zich op het vertellen van beeldverhalen: ik wil deze verhalen zichtbaar maken door de relatie te tonen tussen mijn schilderwerk, collages, documentaties, videobeelden, reisverslagen en ervaringen die aan het maken van deze werken ten grondslag liggen. Dit wil ik doen in de vorm van vertellende multimediale installaties, die uit meerdere beelden, video’s en ruimten bestaan. Verder wil ik mij de komende jaren gaan oriënteren op de internationale kunstmarkt, door steden en bevriende kunstenaars te bezoeken, exposities en werkperiodes te doen. Ook wil ik mijn bestaande netwerk in België, Duitsland en Parijs verder uitbouwen en mijn basis in Nederland verder ontwikkelen natuurlijk!”

Wat vind je van de nominatie?

“Ik moet zeggen dat ik een beetje verrast was over de nominatie omdat ik niet in Den Haag gestudeerd heb. Ik vind de Haagse kunstwereld erg prettig, omdat er tijd en ruimte is om iets goeds neer te zetten. Daarnaast heb ik heb genoten van de expositie bij Twelve Twelve Gallery, maar ik had niet verwacht dat daar een nominatie uit zou volgen. Het is natuurlijk een grote eer voor een jonge kunstenaar en een mooie stap om te maken. Goed voor de aandacht voor mijn werk en het creëert nieuwe kansen die mijn werk nodig heeft. Ook het prijzengeld is prettig om bijvoorbeeld de stap te maken naar een wat groter atelier in een grotere kunststad dan Eindhoven. Dat is wat ik meteen dacht. Ik ben vooral blij met de nominatie vanwege nieuwe expo-mogelijkheden die het misschien met zich meebrengt en ik hoop dat ik meer in Den Haag mag gaan doen de komende jaren.”