Ondanks het feit dat veel van de Corona-maatregelen nog steeds van kracht zijn, heeft Boston Gallacher, winnaar in de categorie Dans in 2020, de afgelopen maanden hard doorgewerkt. “Ik heb het geluk te behoren bij diegenen wiens werk gewoon door kan gaan.”
NB: Vanwege Bostons non-binaire genderidentiteit wordt Boston aangeduid met hen/hun.
Vanwege de coronamaatregelen had de uitreiking van de Piket Kunstprijzen in november 2020 een wat uitzonderlijk karakter. Maar Boston, de winnaar in de categorie Dans, heeft zich prima vermaakt. “Het was een geweldige oplossing. Ik had absoluut geen idee wat er ging gebeuren”, zegt Boston. Nu, ruim vijf maanden later, zijn veel van de maatregelen nog steeds deel van ons leven. “Maar ik heb het geluk te behoren bij diegenen wiens werk gewoon door kan gaan. Ik ga nog steeds elke dag naar mijn werk en elke dag heb ik les en repetities. De regels veranderen voortdurend. Ik ben gecast in een choreografie en we repeteren in een bubbel. Het aantal personen dat tegelijk een les doet, is kleiner. We dragen mondkapjes op de gang. En er is geen kantoorpersoneel in het gebouw, alleen dansers. Ze werken nu al een hele tijd thuis en ik heb het gevoel dat het steeds moeilijker voor ze wordt.”
Wat de geldprijs betreft: tijdens de prijsuitreiking merkte Boston op dat hen iets aan hun gebit wilde laten doen. Is daar nog wat van terechtgekomen? “Ja, ik heb nu een beugel en die kon ik betalen!” Boston is openhartig over de enorme studieschuld die hen in de loop van de jaren heeft opgebouwd. “Ik denk dat ik nooit genoeg zal verdienen om daar helemaal vanaf te komen”, zegt Boston. “Zoiets als de Piket Kunstprijzen geeft dus weer lucht. Ik ben nog steeds ontzettend dankbaar.”
In december van het vorig jaar danste Boston in de NDT I livestream I wonder where the dreams I don’t remember go van de Franse choreograaf Yoann Bourgeois; in februari van dit jaar was hen te zien in Shadow’s Whispers, waar hen danste in Baby don’t hurt me van Marne en Imre van Opstal (Imre werd in 2014 genomineerd voor de Piket Kunstprijs in de categorie Dans). Boston is momenteel bezig met de opnamen van een nieuwe NDT-film die, naar verwachting, in juni zal worden gestreamd. “We zijn er al een hele tijd aan bezig, eigenlijk al sinds vorige zomer”, legt Boston uit. Heel veel podiumkunstenaars verlangen er hevig naar weer op het toneel te staan, maar Boston ziet ook veel interessante en creatieve kanten aan film en live stream. “Het is leuk en boeiend. Het confronteert me met het idee dat ik van mezelf heb als live performer. Het lijkt me logisch dat routines veranderen wanneer omstandigheden veranderen. Dat is iets positiefs.”
In een eerder Piket interview zei Boston dat hen een LGBTQIA-dansgezelschap zou willen oprichten, dat hen in staat zou stellen thema’s die voor hun belangrijk zijn op een respectvolle, relevante en inclusieve manier te verkennen. Hen beseft echter dat het oprichten van een gezelschap hen meteen in de positie van leider zou plaatsen. “Ik zie mijzelf niet als een leider”, zegt Boston. “Er is nog zoveel te leren. Ik heb het gevoel dat ik nog wat langer moet leven voordat ik dit op me kan nemen. Het is iets waar ik langzaam aan wil bouwen.” Hen staat op dezelfde manier tegenover het vak van choreograaf – er is nog teveel te leren en te ontdekken. “Ik lever nu een scheppend aandeel aan een stuk voor het Origen Cultural Festival in Zwitserland, waar ik met anderen aan werk. Ik weet zeker dat ik daar heel veel van ga leren.” Voor dit project werkt Boston samen met Mattia Papp, die in 2017 werd genomineerd voor de Piket Kunstprijs in de categorie Schilderkunst. “Mattia benaderde mij in verband met een project dat hij in oktober hier in Den Haag gaat doen en ik op mijn beurt gebruik een van zijn werken als decor voor mijn stuk!”
Tekst: Anna Beerens
Foto: Janneke van Beek
