Theatermakers, acteurs, kunstenaars en dansers worden hard getroffen door de maatregelen van de overheid om het coronavirus onder controle te houden. Wat voor impact hebben de maatregelen op de kunstenaars van de Piket Kunstprijzen? Deel 52: Alice Godfrey, winnaar Piket Kunstprijzen in de categorie Dans in 2016.
Ten tijde van de eerste lockdown was Alice in Madrid, op tournee met het Israëlische dansgezelschap L-E-V. “We stonden op het punt om daar onze eerste voorstelling van Love Chapter 2 te gaan doen”, zegt Alice. “Maar het ging net als overal elders – de voorstellingen werden afgelast en we moesten onmiddellijk het land verlaten voordat de grenzen zouden worden gesloten. Ik had op dat moment geen vaste verblijfplaats, dus ik ben teruggegaan naar Nederland waar ik een logeerplek kreeg aangeboden van enkele van de beste vrienden die een meisje zich maar kan wensen. Op dit eerste corona-moment ben ik de waarde van vriendschap en zinvolle relaties gaan begrijpen. Wanneer alles wat ooit vanzelfsprekend was, wordt stilgezet, dan wordt je thuis óf een toevluchtsoord, óf een gevangenis.”
Niettemin vindt Alice dat 2020 voor haar ook een heel goed jaar is geweest. “Ik danste elke dag buiten. Ik vond veel inspiratie en plezier in mijn eigen fantasie. Daardoor kon ik aan het eind van de dag toch vaak een groot gevoel van vervulling hebben.” Maar na een paar maanden van wachten tot alles weer gewoon zou zijn, begon het te kriebelen. “Ik besefte dat het niet meer ‘gewoon’ gaat worden. Dat was glibberig terrein want al dat plezier dat ik had was geen ‘tussending’ meer – het was de toekomst en ik moest me gaan afvragen wat ik wilde koesteren en hoe ik dat moest doen. Ik begon het dansen met mijn collega’s te missen, het delen van dans, het delen van onszelf door dans.” En met een glimlach voegt ze eraan toe: “Ik begon ook het intensieve van mijn werk te missen. Ik miste het uitgeput zijn. En ik vroeg me voortdurend af hoe ik mezelf die dingen kon geven.”
Inmiddels is Alice weer aan het werk. Onlangs werkte ze samen met choreograaf Cora Bos Kroese om digitaal een nieuw stuk te maken voor balletgezelschap Sadamatsu Hamada in Kobe, Japan. Ze maakte ook deel uit van een project in Parijs voor de online presentatie van de herfst/winter- collectie van Dior met choreograaf Sharon Eyal en enkele dansers van L-E-V.
Ze gaf ook lessen in improvisatie bij de Henny Jurriëns Stichting in Amsterdam en is momenteel bezig met een residency bij CLOUD/Danslab in Den Haag. Maar wat misschien belangrijker is, Alice lijkt te hebben ontdekt wat essentieel voor haar is om in de toekomst verder te gaan. “Eigenlijk is dans iets dat je moet delen. We hebben de ander nodig om nieuwe kwaliteiten in onszelf te stimuleren en om terug te treden en een ander perspectief te zien. We moeten samenwerken.” Ze was blij verrast vanwege de creativiteit van mede-kunstenaars. “Ik denk dat deze tijd veel creatief en echt indrukwekkend aanpassingsvermogen laat zien. Echt prachtige oplossingen voor online-voorstellingen en dans voor film waarmee je ook op afstand een groot publiek kunt bereiken. Maar ik denk niet dat dit een gelijkwaardig substituut kan zijn voor een live voorstelling. Niets kan live optreden vervangen.”
Tekst: Anna Beerens
Foto Love Chapter 2 (Alice Godfrey)
