Terug naar overzicht

15 februari 2023 | Nieuws

Interview met scheidend jurylid Isabelle Chaffaud: ‘Het is belangrijk om een andere pet op te kunnen zetten’

Danseres en choreograaf Isabelle Chaffaud (MEYER-CHAFFAUD, CLOUD/Danslab) trad in 2017 toe tot de jury van de Piket Kunstprijzen als opvolger van Cora Bos-Kroese. Ze heeft haar termijn als jurylid volgemaakt en eind vorig jaar de jury verlaten. “Het is belangrijk voor een jurylid om een andere pet op te kunnen zetten”, zegt Isabelle.

De vraag welk aspect van haar jurylidmaatschap zij het meest verrijkend vond, doet Isabelle glimlachen. “Ieder jurylid dat afscheid neemt, noemt dan het delen van gezichtspunten en het kennisnemen van de manier waarop mede-juryleden hun onderzoek doen en talent scouten. En dat is gewoon waar! Ook voor mij behoorde dat tot de meest waardevolle aspecten van de juryvergaderingen. Maar ik ontdekte ook heel snel hoe belangrijk het is om een andere pet op te kunnen zetten. Als jurylid moet je allereerst kijken naar de Dans in al zijn diversiteit – stijl, esthetiek, ‘wortels’ – en dat betekent dat je verder moet kijken dan je eigen artistieke lijn en gevoeligheden. Dat vond ik echt heel verfrissend en motiverend. Ten tweede moet je elke mogelijke kandidaat afzonderlijk bezien. Het gaat niet om het vergelijken van de ene stijl met de andere, maar om het op waarde schatten van elke kunstenaar op zijn eigen terrein. Wanneer je dingen tegenkomt, waar je uit jezelf niet op af zou zijn gegaan, ontdek je de diversiteit van de Haagse danswereld. Gelukkig heb ik altijd veel waarde gehecht aan de rijkdom van het benaderen van iets nieuws, dingen bekijken vanuit een ander perspectief. Dat heeft altijd mijn horizon verbreed. In die zin was het voor mij niet moeilijk om andere petten op te zetten!”

Een groot bereik

Als jurylid heeft Isabelle samengewerkt met Stacz Wilhelm, die in 2021 afscheid van de jury nam, en met Amos Ben-Tal, die dus binnenkort een nieuwe collega krijgt. “Stacz en ik, en ook Amos toen die vorig jaar bij de jury kwam, zijn altijd voorstander geweest van een groot bereik. Inclusiviteit is deel van de danswereld en wat mij, wat ons, betreft, horen inclusiviteit en diversiteit er gewoon bij. Bij het selecteren van de genomineerden is het essentieel dat je in alle opzichten eerlijk en open-minded bent. En toch, ondanks de eerlijkheid en integriteit waarmee we te werk gaan, kunnen mensen kritisch zijn over de keuze van de winnaar.” Openhartig voegt ze eraan toe: “Dat is iets wat ik niet had verwacht.” Isabelle heeft veel nagedacht over het feit dat de nominatie echt impact heeft op de genomineerde. “Men is geneigd om te vergeten dat de genomineerde niet om de nominatie heeft gevraagd. Ik denk dat het goed zou zijn wanneer er na de prijsuitreiking een soort afrondingsmoment zou komen voor alle genomineerden, een individuele uitwisseling tussen de twee vakjuryleden en elk van de genomineerden voor persoonlijke feedback en advies omtrent hun artistieke ontwikkeling.”

Winner takes all?

Vanaf haar eerste jaar als jurylid heeft Isabelle zich verzet tegen het principe van winner takes all. “Ik ben altijd een voorstander geweest van het verdelen van de geldprijs. Waarom zou je de winnaar geen 6000 euro geven en de andere genomineerden ieder 1000? Voor jonge dansers kan 1000 euro enorm veel verschil maken. Ze zouden het voor workshops kunnen gebruiken of voor een zomercursus. En vergeet niet dat auditeren geld kost. Tegenwoordig kunnen gezelschappen aan de hand van video’s een voorselectie maken, maar als je door mag naar de volgende ronde, moet je je vlucht en je accommodatie zelf betalen, terwijl je weet dat je misschien al na een uur weer buiten staat. Bovendien is het helaas zo dat sommige gezelschappen een auditievergoeding vragen! En een choreograaf in spe heeft PR nodig, moet aandacht vragen voor zichzelf. Ook dan kan 1000 euro echt heel goed van pas komen.” Als jurylid heeft Isabelle vanzelfsprekend de bestaande voorwaarden gerespecteerd, maar wat dit punt betreft is ze altijd uitgesproken geweest. Ze kan niet anders dan vurig hopen dat de toekomst verandering zal brengen.

Uiteindelijk gaat het om de menselijke ervaring

Kunst, en dus ook dans, gaat tegenwoordig over samenwerking en crossover. Isabelle weet nog niet wie haar gaat opvolgen, maar ze hoopt dat deze persoon ook in staat zal zijn over de heg te kijken. Of ze een woord van advies voor haar opvolger heeft? “Wees persoonlijk wanneer het gaat om het contact met de genomineerden, met het geven van tips en feedback”, zegt ze zonder aarzelen. “Uiteindelijk gaat het om de menselijke ervaring.”

Foto: Hessel Waalewijn